Gezellig

Je machtsspelletjes zijn over. Je hebt geen macht meer over mij. Tijd voor je volgende slachtoffer.

Gisteravond liet mijn zoon weten dat zijn vader even langs kwam. Wat een feest! Zeker ruzie met zijn del, was mijn eerste gedachte. Maar nee, natuurlijk had hij weer wat nodig van mijn zoon. Iets wat bij hem niet werkte (wat niet zo verrassend is wanneer je niet kunt lezen en zo maar wat doet) wilde hij bij mijn zoon op de computer even proberen. Fijn dat mijn zoon even waarschuwt en dan ook zelf de deur open doet voor hem. Ze gingen rechtdoor naar boven. 10 minuten later werd er weer gebeld door de bezorger van de boodschappen. Mijn nex stond binnen 5 minuten beneden. Nieuwsgierig wie gebeld had. 

Eerst kijkt hij in het rond wie er binnen is en dan pas ziet hij ook echt iets. Ik had de woonkamer opgeknapt en wat meubels veranderd. Zo, zei hij, je hebt het hier goed opgeknapt. Dit is mooi, voelend aan het behang, kun je dat er zo opplakken? Zijn dat stickers? Nog steeds even dom! Nee, behang natuurlijk, was mijn antwoord. Dat is echt mooi, zei hij.

Dertig jaar lang heeft hij nooit iets gezegd over wat ik in huis deed, hij deed altijd alsof hij het niet zag. Dertig jaar lang heeft hij nooit een complimentje gegeven en nu had ik het mooi opgeknapt. Slijmbal! 

Voor de gelegenheid had hij zich ook nog fatsoenlijk aangekleed wat hij iedere keer doet wanneer hij hier komt. Mij even laten zien dat hij bij haar fatsoenlijk gekleed gaat  terwijl hij bij mij altijd als een zwerver rond liep. Ik heb hem helemaal door maar ik reageer nergens op. Ik blijf hem negeren. 

Hij ging comfortabel op de bank zitten maar wij boden hem niets te drinken aan dus de lol was zo over. Hij maakte nog even een foto van onze kitten die hij, vermoedelijk, naar zijn del stuurde en droop weer af.   Negeren, niet voeden en weg is hij weer. Het was weer gezellig, waarschijnlijk tot december wanneer hij zoonlief weer nodig heeft voor zijn autokeuring.