Ik haat je zo
Vanmiddag toen ik thuis kwam van mijn werk stond je bij de deur, je wilde net naar huis gaan.
Wat je kwam doen? God mag het weten! Waarschijnlijk moest er weer iets aan je auto gebeuren.
Je had onze zoon, waar je nooit naar om kijkt, een "appje" gestuurd of ik thuis was. Onze zoon had heel onduidelijk gezegd; 1 minuut. Ik moest nog thuis komen maar jij zei dat je dan even langs kwam. Je hoopte zeker dat hij bedoelde dat ik over 1 minuut weg was. Helaas voor jou, je had lekker aan de koffie en mijn kerstsnoepjes gezeten en wilde net gaan toen ik thuis kwam.
"Feestbeest", zei je tegen me. Ik begreep niet waar je het over had totdat onze zoon zei dat hij verteld had dat ik regelmatig uit ging, laat thuis kwam en lang uitsliep. Hij wilde daar mee zeggen dat het goed met mij ging en dat ik nergens mee zat nadat jij hem vroeg hoe het met mij ging. Niet dat het je wat interesseerde maar je probeerde fatsoenlijk over te komen.
Je zei dat ik je op zo'n dansfestijn goed tegen het lijf had kunnen lopen omdat je ook al vaak meegevraagd was. Mijn antwoord dat ik daar niet op zat te wachten hoorde je niet.
Je wenste ons (waarschijnlijk onze zoon alleen) fijne feestdagen en reed weg. Jij niet, zei ik nog tegen je. Nee, ik gun jou ellendige feestdagen en niets minder dan dat.
Aan je hele gedrag merk ik dat je niet jezelf bent, je kopieert het gedrag van de mensen waar je mee om gaat. Dit ben jij niet, niet zoals je de afgelopen 30 jaar was. Nee, je ware aard moet nog boven komen, je kunt niet ineens verandert zijn in een sociaal iemand. Nooit heb je mij iets goeds gewenst, nooit heb je naar mij gevraagd en nu ineens wel. Het bestaat gewoon niet. 30 jaar heb je geprobeerd om me kapot te krijgen, was je niets meer dan een kind en nu gedraag je je als een volwassene, het maakt me steeds aan het twijfelen maar dan bedenk ik me weer dat je echt aan de narcistische persoonlijkheidsstoornis lijdt. Raar dat ik het na al die jaren nog niet wil geloven maar ik weet het en als ik terug denk aan de afgelopen jaren wordt het allemaal weer duidelijk en ik kan niet wachten tot je ware karakter tevoorschijn komt.
Wat je kwam doen? God mag het weten! Waarschijnlijk moest er weer iets aan je auto gebeuren.
Je had onze zoon, waar je nooit naar om kijkt, een "appje" gestuurd of ik thuis was. Onze zoon had heel onduidelijk gezegd; 1 minuut. Ik moest nog thuis komen maar jij zei dat je dan even langs kwam. Je hoopte zeker dat hij bedoelde dat ik over 1 minuut weg was. Helaas voor jou, je had lekker aan de koffie en mijn kerstsnoepjes gezeten en wilde net gaan toen ik thuis kwam.
"Feestbeest", zei je tegen me. Ik begreep niet waar je het over had totdat onze zoon zei dat hij verteld had dat ik regelmatig uit ging, laat thuis kwam en lang uitsliep. Hij wilde daar mee zeggen dat het goed met mij ging en dat ik nergens mee zat nadat jij hem vroeg hoe het met mij ging. Niet dat het je wat interesseerde maar je probeerde fatsoenlijk over te komen.
Je zei dat ik je op zo'n dansfestijn goed tegen het lijf had kunnen lopen omdat je ook al vaak meegevraagd was. Mijn antwoord dat ik daar niet op zat te wachten hoorde je niet.
Je wenste ons (waarschijnlijk onze zoon alleen) fijne feestdagen en reed weg. Jij niet, zei ik nog tegen je. Nee, ik gun jou ellendige feestdagen en niets minder dan dat.
Aan je hele gedrag merk ik dat je niet jezelf bent, je kopieert het gedrag van de mensen waar je mee om gaat. Dit ben jij niet, niet zoals je de afgelopen 30 jaar was. Nee, je ware aard moet nog boven komen, je kunt niet ineens verandert zijn in een sociaal iemand. Nooit heb je mij iets goeds gewenst, nooit heb je naar mij gevraagd en nu ineens wel. Het bestaat gewoon niet. 30 jaar heb je geprobeerd om me kapot te krijgen, was je niets meer dan een kind en nu gedraag je je als een volwassene, het maakt me steeds aan het twijfelen maar dan bedenk ik me weer dat je echt aan de narcistische persoonlijkheidsstoornis lijdt. Raar dat ik het na al die jaren nog niet wil geloven maar ik weet het en als ik terug denk aan de afgelopen jaren wordt het allemaal weer duidelijk en ik kan niet wachten tot je ware karakter tevoorschijn komt.
Reacties
Een reactie posten